ავტორი: კარა როზენბლუმი
ფიზიკურად აქტიურობა ხელს უწყობს მე-2 ტიპის დიაბეტის განვითარების რისკის შემცირებას. Diabetes Care-ის ბოლოდროინდელმა კვლევამ აჩვენა, რომ ქალებს, რომლებიც მეტ ნაბიჯს დგამენ, დიაბეტის განვითარების უფრო დაბალი რისკი აქვთ, იმ ქალებთან შედარებით, რომლებიც უფრო უმოძრაო ცხოვრების წესს მისდევენ.1 ჟურნალ Metabolites-ში გამოქვეყნებულმა კვლევამ აჩვენა, რომ უფრო აქტიურ მამაკაცებს მე-2 ტიპის დიაბეტის განვითარების უფრო დაბალი რისკი აქვთ, იმ მამაკაცებთან შედარებით, რომლებიც უფრო უმოძრაო ცხოვრების წესს მისდევენ.2
„როგორც ჩანს, ფიზიკური აქტივობა მნიშვნელოვნად ცვლის ორგანიზმის მეტაბოლიტების პროფილს და ამ ცვლილებებიდან ბევრი დაკავშირებულია მე-2 ტიპის დიაბეტის განვითარების დაბალ რისკთან“, - ამბობს მარია ლანკინენი, ფილოსოფიის დოქტორი, მკვლევარი მეცნიერი, აღმოსავლეთ ფინეთის უნივერსიტეტის საზოგადოებრივი ჯანმრთელობისა და კლინიკური კვების ინსტიტუტიდან და ჟურნალ „Metabolites“-ში გამოქვეყნებული კვლევის ერთ-ერთი მკვლევარი. „ფიზიკური აქტივობის ზრდამ ასევე გააუმჯობესა ინსულინის სეკრეცია“.
„ამ კვლევამ აჩვენა, რომ დღეში მეტი ნაბიჯის გადადგმა ხანდაზმულებში დიაბეტის განვითარების დაბალ რისკთან იყო დაკავშირებული“, - ამბობს კვლევის წამყვანი ავტორი, ალექსის ს. გარდუნო, კალიფორნიის უნივერსიტეტის სან დიეგოსა და სან დიეგოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ერთობლივი სადოქტორო პროგრამის მესამე კურსის სტუდენტი.
ხანდაზმული ქალებისთვის, კორექტირების შემდეგ, დღეში ყოველი 2000 ნაბიჯის ზრდა დაკავშირებული იყო მე-2 ტიპის დიაბეტის განვითარების რისკის 12%-ით შემცირებასთან.
„ხანდაზმულებში დიაბეტის შემთხვევაში, ჩვენი დასკვნები მიუთითებს, რომ საშუალო და მაღალი ინტენსივობის ნაბიჯები უფრო მჭიდრო კავშირშია დიაბეტის დაბალ რისკთან, ვიდრე მსუბუქი ინტენსივობის ნაბიჯები“, - დასძენს ჯონ ბელეტიერი, ფილოსოფიის დოქტორი, კალიფორნიის უნივერსიტეტის (UC San Diego) ოჯახის მედიცინისა და საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის ასისტენტ-პროფესორი და კვლევის თანაავტორი.
დოქტორი ბელეტიერი დასძენს, რომ ხანდაზმული ქალების იმავე ჯგუფში გუნდმა შეისწავლა გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები, მობილობის შეზღუდვა და სიკვდილიანობა.
„თითოეული ამ შედეგისთვის, მსუბუქი ინტენსივობის აქტივობა მნიშვნელოვანი იყო პრევენციისთვის, მაშინ როდესაც თითოეულ შემთხვევაში საშუალო და ძლიერი ინტენსივობის აქტივობა ყოველთვის უკეთესი იყო“, - ამბობს დოქტორი ბელეტიერი.
რამდენი ვარჯიშია საჭირო?
მე-2 ტიპის დიაბეტის პრევენციისთვის ფიზიკური აქტივობის ამჟამინდელი რეკომენდაციები კვირაში მინიმუმ 150 წუთია საშუალო ინტენსივობით, ამბობს დოქტორი ლანკინენი.
„თუმცა, ჩვენს კვლევაში, ფიზიკურად ყველაზე აქტიურ მონაწილეებს კვირაში სულ მცირე 90 წუთი ჰქონდათ რეგულარული ფიზიკური აქტივობა და ჩვენ მაინც შევძელით ჯანმრთელობისთვის სასარგებლო შედეგების დანახვა მათთან შედარებით, ვინც მხოლოდ ხანდახან ან საერთოდ არ იყო ფიზიკურად აქტიური“, - დასძენს ის.
ანალოგიურად, ხანდაზმულ ქალებში ჩატარებულ დიაბეტის მოვლის კვლევაში მკვლევრებმა აღმოაჩინეს, რომ ამ ასაკობრივ ჯგუფში კვარტალში ერთხელ სიარულიც კი საშუალო ინტენსივობის აქტივობად ითვლებოდა.1
„ეს იმიტომ ხდება, რომ ასაკის მატებასთან ერთად, აქტივობის ენერგიის ხარჯი იზრდება, რაც იმას ნიშნავს, რომ მოცემული მოძრაობის შესასრულებლად მეტი ძალისხმევაა საჭირო“, - განმარტავს დოქტორი ბელეტიერი. „ჯანმრთელობის მქონე საშუალო ასაკის ადამიანისთვის, იგივე კვარტლის გარშემო სიარული მსუბუქ აქტივობად ჩაითვლება“.
საერთო ჯამში, დოქტორი ლანკინენი გვირჩევს, რომ ყოველდღიურ ცხოვრებაში მეტი ყურადღება მივაქციოთ ფიზიკური აქტივობის რეგულარულობას და არა ვარჯიშის წუთებს ან ტიპს. ყოველთვის მნიშვნელოვანია აირჩიოთ აქტივობები, რომლებიც მოგწონთ, რათა უფრო მეტი შანსი გქონდეთ, რომ გააგრძელოთ.
გამოქვეყნების დრო: 2022 წლის 17 ნოემბერი