اسکی چگونه از آسیب‌های ورزشی جلوگیری می‌کند؟ و چگونه می‌توان خود را نجات داد؟
اخیراً معتقدم که همه به نتایج خوب المپیک زمستانی توجه می‌کنند.
یانگ شورویی ۱۸ ساله در تمرین گرم کردن قبل از مسابقات انتخابی پرش اسکی آزاد زنان مصدوم شد. او با آمبولانس تحت درمان قرار گرفت و برای درمان به بیمارستان منتقل شد.
اسکی، به دلیل شور و شوق، هیجان و هیجانی که دارد، مورد علاقه بسیاری از جوانان است، اما بسیاری از مردم نمی‌دانند که خطر آسیب‌دیدگی بالایی نیز دارد. بنابراین، چگونه از آسیب‌دیدگی‌های اسکی جلوگیری کنیم و چگونه پس از آسیب‌دیدگی «خود را نجات دهیم»؟ امروز با هم مطالعه خواهیم کرد.
علل شایع آسیب‌های اسکی چیست؟
گرفتن حرکات تکنیکی محکم نیست
قبل از اسکی، هیچ گرم کردن کامل و هدفمندی، از جمله فعالیت کامل مفاصل، کشش عضلات و تاندون‌ها، آماده‌سازی تنفس و غیره، وجود ندارد.
در فرآیند لغزش، تعادل بدن، هماهنگی و کنترل پایداری خوب نیست، سرعت خیلی زیاد است، فناوری چرخش ماهرانه نیست، جاده ناهموار یا تصادف وجود دارد، نمی‌توان خود را به موقع تنظیم کرد، واکنش فوری ضعیف است، به راحتی باعث رگ به رگ شدن مفاصل، کشیدگی عضلات و رباط‌ها و حتی شکستگی و سایر آسیب‌های ورزشی می‌شود.
آگاهی ضعیف در مورد ایمنی
فلج برخی از اسکی‌بازان نیز یکی از دلایل آسیب‌های ورزشی است. اسکی سریع حرکت می‌کند، کنترل حرکت روان روی زمین دشوار است، این زمین شرایط اضطراری زیادی دارد، ورزشکاران سطح بالا نیز به سختی می‌توانند از افتادن و آسیب‌دیدگی جلوگیری کنند. اسکی بدون پوشیدن برخی وسایل حفاظتی، وضعیت نادرست هنگام افتادن، ممکن است منجر به آسیب‌های تصادفی شود.
آموزش ناکافی و با کیفیت روانشناختی
اگر اسکی‌بازان در حین اسکی، آموزش‌های روانشناختی باکیفیتی دریافت نکنند، دچار تغییر شکل در حرکات فنی می‌شوند و در نتیجه آسیب‌های ورزشی ایجاد می‌شود.
اسکی در هنگام خستگی یا آسیب دیدگی
اسکی ورزشی با شدت تمرین بالا در شرایط سرمای زیاد است، مصرف فیزیکی سریع‌تر است و به راحتی باعث خستگی می‌شود.
خستگی و آسیب در بدن به دلیل تجمع مواد اسیدی عضلانی و مواد انرژی ناکافی ظاهر می‌شود که منجر به کاهش خاصیت ارتجاعی عضلات، کشش ضعیف و مستعد آسیب می‌شود. اگر تحریک قوی اعمال شود، رباط مفصل کشیده شده و بیشتر مستعد آسیب می‌شود.
عوامل تجهیزات
تجهیزات اسکی نسبتاً گران هستند، برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها، میزان خرابی تجهیزات اسکی عمومی بسیار بالاست. به عنوان مثال، هنگام سر خوردن به پایین، مانع جداکننده اسنوبرد و کفش برفی نمی‌تواند به موقع از یکدیگر جدا شود، که به راحتی منجر به پیچ خوردگی و شکستگی زانو و مچ پا می‌شود.
کدام قطعات مستعد آسیب هستند؟
آسیب‌های مفصلی و رباطی
شایع‌ترین محل‌های آسیب‌دیدگی شانه، آرنج، زانو و مچ پا است که معمولاً با پدیده کشیدگی رباط همراه است.
در اسکی، حرکات زیادی از پیچ خوردگی پا یا پیچ خوردگی زانو وجود دارد و اغلب کشیدگی و پارگی رباط رخ می‌دهد، مانند رباط جانبی داخلی، رباط صلیبی قدامی و رباط مچ پا و به دنبال آن آسیب‌های آرنج و شانه ناشی از زمین خوردن.
آسیب اسکلتی
در تاکسی، به دلیل عملکرد فنی نامناسب یا تصادفات، بدن تحت تأثیر ضربه خارجی شدید، از جمله تنش عمودی عمودی، نیروی برشی جانبی و پیچ خوردگی اندام قرار می‌گیرد، فراتر از درجه غیرقابل تحمل استخوان، مستعد شکستگی خستگی یا شکستگی ناگهانی خواهد بود.
ترومای سر و تنه
در فرآیند اسکی، اگر مرکز ثقل بدن خوب نباشد، به راحتی می‌توان به عقب برگشت و باعث افتادن سر به پشت زمین، ضربه مغزی، ادم ساب دورال، رگ به رگ شدن گردن و سایر علائم شد و افراد جدی، ایمنی زندگی را به خطر می‌اندازند.
ترومای اپیدرمی
آسیب ناشی از اصطکاک پوست بین سطح اندام و سطح برف در هنگام افتادن؛ آسیب ناشی از برخورد بافت نرم پوست در هنگام برخورد با دیگران؛ بیرون زدگی پا یا آسیب ناشی از اصطکاک در هنگام استفاده از کفش‌های اسکی خیلی کوچک یا خیلی بزرگ؛ سوراخ شدن یا بریدگی اندام پس از آسیب دیدن تجهیزات اسکی؛ سرمازدگی پوست ناشی از گرمای ناکافی.
آسیب عضلانی
کشیدگی عضلانی و سرمازدگی ممکن است به دلیل خستگی بیش از حد، فعالیت ناکافی برای آماده‌سازی یا عدم تامین سرما در هر بخشی از بدن رخ دهد.
به دلیل اسکی کردن قبل از اینکه کشش یا تحریک‌پذیری عضلات کافی نباشد، کشیدن یا پیچاندن بیش از حد عضلات، سر خوردن به موقع و بهبودی کامل پس از سر خوردن، باعث آسیب عضلانی می‌شود. عضلات چهار سر ران (جلو ران)، دو سر بازو و گاستروکنمیوس (عقب ساق پا) بیشتر مستعد کشیدگی عضلانی هستند.
در اسکی زمستانی، به دلیل دمای پایین محیط خارجی، ویسکوزیته عضلات افزایش می‌یابد و کاهش انعطاف‌پذیری مفاصل به راحتی در اثر اسپاسم و درد عضلات ایجاد می‌شود و بر تحرک و انعطاف‌پذیری مفصل، به ویژه آسیب فلکسور عضله گاستروکنمیوس خلفی و کف پا تأثیر می‌گذارد. آسیب عضلانی نیاز به درمان، درمان و توانبخشی به موقع دارد.
چگونه از آسیب دیدگی در ورزش اسکی جلوگیری کنیم؟
۱. قبل از اسکی، به تقویت قدرت عضلات و هماهنگی اطراف مفصل توجه کنید تا از مفصل به خوبی محافظت شود. تمرین ثبات مرکزی بدن نیز برای کاهش خطر آسیب‌دیدگی هنگام افتادن لازم است. در عین حال، حداقل سه بار در هفته برای بهبود عملکرد قلبی ریوی، به منظور دستیابی به استفاده معقول از قدرت و استقامت بدنی انجام شود.
- استراحت، خواب و مکمل انرژی
اسکی کردن مستلزم مصرف فیزیکی زیاد وسایل است، استراحت و خواب نامناسب منجر به کاهش نسبی عملکرد فیزیولوژیکی و توانایی ورزشی می‌شود و به راحتی می‌تواند باعث آسیب شود.
اگر برای مدت طولانی اسکی می‌کنید و به دنبال مکمل غذایی هستید، توصیه می‌شود غذای پرانرژی همراه داشته باشید.
- قبل از ورزش برای فعالیت‌ها آماده شوید
گرم کردن کامل می‌تواند عضلات را فعال کند، گردش خون را در سراسر بدن تقویت کند و سیستم قلبی عروقی و عصبی بدن را به طور کامل به حرکت درآورد.
توجه داشته باشید که گرم کردن باید به مدت 30 دقیقه طول بکشد. بخش اصلی شامل چرخش و کشش عضلات بزرگ ساق پا، شانه، زانو، لگن، مچ پا، مچ دست و انگشتان است، به طوری که بدن کمی احساس تب و تعریق کند، مناسب است.
علاوه بر این، مفصل زانو و مچ پا را نیز می‌توان بانداژ کرد تا قدرت پشتیبانی آن تقویت شود و به هدف جلوگیری از آسیب‌های ورزشی دست یافت.
- موارد احتیاط
(1) تجهیزات حفاظتی در اسکی: مبتدیان باید زانوبند و ساق بند بپوشند.
(2) مبتدیان باید برای اقدامات اولیه از راهنمایی‌های حرفه‌ای استفاده کنند. اگر از کنترل خارج شدید، باید سریع دست‌ها و بازوهای خود را بالا ببرید، مرکز ثقل خود را کاهش دهید و به عقب بنشینید و از آسیب جدی‌تر به سرتان که به سمت پایین و غلتیدن است، جلوگیری کنید.
(3) اسکی یک ورزش با شدت بالا است و عملکرد ورزشی قلبی ریوی باید قبل از اسکی ارزیابی شود. اسکی بازان مسن تر با عملکرد قلبی ریوی ضعیف و استقامت بدنی ناکافی باید از اصل عمل بر اساس توانایی خود و گام به گام پیروی کنند.
(4) هوادارانی که از پوکی استخوان و بیماری‌های مفصلی رنج می‌برند باید از اسکی کردن خودداری کنند.
پس از آسیب دیدگی در ورزش اسکی، چگونه با آن مقابله کنیم؟
- درمان اورژانسی آسیب مفصلی
در آسیب‌های حاد باید اصول دفع شامل محافظت، کمپرس سرد، پانسمان فشاری و بالا نگه داشتن اندام آسیب‌دیده رعایت شود.
- درمان اسپاسم عضلانی
اول، به استراحت توجه کنید و خود را گرم نگه دارید. کشیدن آهسته عضله در جهت مخالف اسپاسم معمولاً آن را تسکین می‌دهد.
علاوه بر این، همچنین می‌تواند با ماساژ موضعی همکاری کند، در صورت بروز موارد جدی، باید به موقع به پزشک مراجعه شود.
- کمک‌های اولیه در شکستگی اندام‌ها
ورزش باید فوراً متوقف شود. در صورت وجود زخم باز، ابتدا باید جسم خارجی اطراف زخم برداشته شده و با آب خالص یا ضدعفونی‌کننده شسته شود و سپس به سادگی با گاز ضدعفونی‌کننده بانداژ شود تا از عفونت زخم جلوگیری شود و پس از تثبیت ساده، به موقع به بیمارستان ارسال شود. در مسیر بیمارستان، برای جلوگیری از لرزش و لمس اندام‌های آسیب‌دیده، برای کاهش درد زخمی‌ها.
- پس از توانبخشی
پس از معاینات مربوطه، آنها باید به موقع به مراکز درمانی حرفه‌ای مراجعه کنند تا تحت درمان توانبخشی قرار گیرند.
زمان ارسال: ۱۷ مارس ۲۰۲۲