محققان دانشگاه ادیت کوان در استرالیا ۸۹ زن را در این مطالعه شرکت دادند - ۴۳ نفر در بخش ورزش شرکت کردند؛ گروه کنترل این کار را نکردند.
ورزشکاران یک برنامه ۱۲ هفته‌ای خانگی را انجام دادند که شامل جلسات هفتگی تمرین مقاومتی و ۳۰ تا ۴۰ دقیقه ورزش هوازی بود.
محققان دریافتند بیمارانی که ورزش می‌کردند، در مقایسه با گروه کنترل، در طول و بعد از پرتودرمانی سریع‌تر از خستگی مرتبط با سرطان بهبود یافتند. ورزشکاران همچنین افزایش قابل توجهی در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، که می‌تواند شامل معیارهای رفاه عاطفی، جسمی و اجتماعی باشد، مشاهده کردند.
جورجیوس ماوروپالیاس، پژوهشگر فوق دکترا در دانشکده علوم پزشکی و سلامت و سرپرست این مطالعه، گفت: «هدف این بود که میزان ورزش به تدریج افزایش یابد، و هدف نهایی این بود که شرکت‌کنندگان به دستورالعمل ملی برای سطوح توصیه‌شده ورزش دست یابند.»
ماوروپالیاس در یک نشست خبری دانشگاه گفت: «با این حال، برنامه‌های ورزشی متناسب با ظرفیت تناسب اندام شرکت‌کنندگان بود و ما دریافتیم که حتی دوزهای بسیار کمتری از ورزش نسبت به مقادیر توصیه‌شده در دستورالعمل‌های ملی [استرالیا] می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی بر خستگی مرتبط با سرطان و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در طول و بعد از پرتودرمانی داشته باشد.»
دستورالعمل‌های ملی استرالیا برای بیماران سرطانی، انجام ۳۰ دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط، پنج روز در هفته یا ۲۰ دقیقه ورزش هوازی شدید، سه روز در هفته را توصیه می‌کند. این علاوه بر تمرینات قدرتی، دو تا سه روز در هفته است.
طبق گزارش «زندگی فراتر از سرطان سینه»، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در پنسیلوانیا، حدود ۱ نفر از هر ۸ زن و ۱ نفر از هر ۸۳۳ مرد در طول زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می‌شوند.
راب نیوتن، استاد پزشکی ورزشی و سرپرست این مطالعه، گفت: این مطالعه نشان داد که یک برنامه ورزشی خانگی در طول پرتودرمانی ایمن، امکان‌پذیر و مؤثر است.
او در این بیانیه گفت: «یک پروتکل خانگی ممکن است برای بیماران ارجحیت داشته باشد، زیرا کم‌هزینه است، نیازی به سفر یا نظارت حضوری ندارد و می‌تواند در زمان و مکانی که بیمار انتخاب می‌کند انجام شود. این مزایا می‌تواند راحتی قابل توجهی را برای بیماران فراهم کند.»
شرکت‌کنندگان در مطالعه که یک برنامه ورزشی را شروع کرده بودند، تمایل داشتند که به آن پایبند بمانند. آن‌ها تا یک سال پس از پایان برنامه، پیشرفت‌های قابل توجهی در فعالیت بدنی خفیف، متوسط و شدید گزارش کردند.
ماوروپالیاس گفت: «به نظر می‌رسد برنامه ورزشی در این مطالعه تغییراتی را در رفتار شرکت‌کنندگان در مورد فعالیت بدنی ایجاد کرده است. بنابراین، جدا از اثرات مفید مستقیم بر کاهش خستگی مرتبط با سرطان و بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در طول پرتودرمانی، پروتکل‌های ورزشی خانگی ممکن است منجر به تغییراتی در فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان شوند که پس از پایان برنامه نیز ادامه یابد.»
یافته‌های این مطالعه اخیراً در مجله سرطان سینه منتشر شده است.
از: کارا مورز، خبرنگار HealthDay
زمان ارسال: 30 نوامبر 2022