Dit 'wij'-gevoel wordt geassocieerd met talloze voordelen, waaronder levenstevredenheid, groepscohesie, steun en zelfvertrouwen tijdens het sporten. Bovendien is de kans op groepsdeelname, inzet en een hoger trainingsvolume groter wanneer mensen zich sterk identificeren met een sportgroep. Lidmaatschap van een sportgroep lijkt een geweldige manier om een trainingsroutine te ondersteunen.
Maar wat gebeurt er als mensen niet kunnen rekenen op de steun van hun trainingsgroep?
In ons kinesiologielab aan de Universiteit van Manitoba zijn we begonnen met het beantwoorden van deze vraag. Mensen kunnen de toegang tot hun sportgroep verliezen wanneer ze verhuizen, ouder worden of een nieuwe baan met een uitdagend schema krijgen. In maart 2020 verloren veel groepssporters de toegang tot hun groepen vanwege de beperkingen op openbare bijeenkomsten die gepaard gingen met de COVID-19-pandemie.
Betrouwbare, doordachte en onafhankelijke klimaatverslaggeving heeft de steun van lezers nodig.
Identificeren met een groep
Om te begrijpen of het lastiger is om te sporten als je je aan een sportgroep bindt wanneer de groep niet beschikbaar is, vroegen we de leden van de sportgroep hoe ze zouden reageren als hun sportgroep niet meer beschikbaar zou zijn. Mensen die zich sterk identificeerden met hun groep, hadden minder vertrouwen in hun vermogen om alleen te sporten en dachten dat dit een lastige taak zou zijn.
Mensen kunnen de toegang tot hun sportgroep verliezen als ze verhuizen, ouder worden of een nieuwe baan met een druk schema krijgen. (Shutterstock)
Vergelijkbare resultaten vonden we in twee nog niet door peer review beoordeelde studies, waarin we onderzochten hoe sporters reageerden toen ze geen toegang meer hadden tot hun sportgroepen vanwege de COVID-19-beperkingen op groepsbijeenkomsten. Ook hier voelden sporters met een sterk 'wij'-gevoel zich minder zeker om alleen te sporten. Dit gebrek aan zelfvertrouwen kwam mogelijk voort uit de uitdaging dat leden 'cold turkey' moesten stoppen met groepsdeelname en daardoor plotseling de steun en verantwoordelijkheid verloren die de groep bood.
Bovendien hield de kracht van de groepsidentiteit van sporters geen verband met hoeveel ze alleen sportten nadat ze hun groep hadden verloren. Het gevoel van verbondenheid van sporters met de groep vertaalt zich mogelijk niet in vaardigheden die hen helpen om alleen te sporten. Sommige sporters die we interviewden, zouden tijdens de pandemiebeperkingen helemaal zijn gestopt met sporten.
Deze bevindingen komen overeen met ander onderzoek waaruit blijkt dat wanneer sporters afhankelijk worden van anderen (in dit geval de sportbegeleiders), ze het moeilijk vinden om alleen te sporten.
Wat zou groepssporters de vaardigheden en motivatie kunnen geven om zelfstandig te sporten? Wij geloven dat de rolidentiteit van sporten hierbij een sleutelrol kan spelen. Wanneer mensen met een groep sporten, ontwikkelen ze vaak niet alleen een identiteit als groepslid, maar ook met de rol van iemand die sport.
Oefening identiteit
Er zijn onmiskenbare voordelen verbonden aan bewegen in groepsverband, zoals de groepscohesie en de steun van de groep. (Shutterstock)
Identificeren als sporter (sportrolidentiteit) houdt in dat je sport als kern van je zelfbeeld beschouwt en je consequent gedraagt volgens de sportrol. Dit kan betekenen dat je regelmatig sport of dat je sport een prioriteit geeft. Onderzoek toont een betrouwbaar verband aan tussen sportrolidentiteit en sportgedrag.
Groepssporters met een sterke identiteit als sporter kunnen het beste blijven sporten, ook als ze geen toegang meer hebben tot hun groep. Sporten is namelijk essentieel voor hun gevoel van eigenwaarde.
Om dit idee te testen, keken we naar hoe de rolidentiteit van sporters verband hield met de gevoelens van sporters in groepsverband over alleen sporten. We ontdekten dat, zowel in hypothetische als in praktijksituaties waarin sporters geen toegang meer hadden tot hun groep, mensen die zich sterk identificeerden met de rol van sporter meer vertrouwen hadden in hun vermogen om alleen te sporten, deze taak minder uitdagend vonden en meer sportten.
Sommige sporters gaven zelfs aan dat ze het verlies van hun groep tijdens de pandemie zagen als een extra uitdaging die ze moesten overwinnen en zich concentreerden op mogelijkheden om te sporten zonder zich zorgen te hoeven maken over de schema's of trainingsvoorkeuren van andere groepsleden. Deze bevindingen suggereren dat een sterk 'ik'-gevoel de leden van de sportgroep de tools kan bieden die ze nodig hebben om onafhankelijk van de groep te sporten.
Voordelen van 'wij' en 'ik'
Sporters kunnen zelf definiëren wat het voor hen persoonlijk betekent om onafhankelijk van een groep te sporten. (Pixabay)
Groepstraining heeft onmiskenbare voordelen. Sporters die uitsluitend individueel sporten, profiteren niet van de voordelen van groepscohesie en groepsondersteuning. Als experts op het gebied van bewegingsadvisering bevelen wij groepstrainingen van harte aan. We stellen echter ook dat sporters die te sterk afhankelijk zijn van hun groep, mogelijk minder veerkrachtig zijn in hun onafhankelijke training – vooral als ze plotseling de toegang tot hun groep verliezen.
Wij vinden het verstandig dat groepssporters naast hun groepsidentiteit ook een sportrolidentiteit ontwikkelen. Hoe zou dat eruit kunnen zien? Sporters kunnen duidelijk definiëren wat het voor hen persoonlijk betekent om onafhankelijk van de groep te sporten, of om bepaalde doelen met de groep na te streven (bijvoorbeeld trainen voor een hardloopwedstrijd met groepsleden) en andere doelen alleen (bijvoorbeeld een wedstrijd lopen op je hoogste tempo).
Kortom, als je je trainingsroutine wilt ondersteunen en flexibel wilt blijven ondanks uitdagingen, is het geweldig om een 'wij'-gevoel te hebben, maar verlies je 'ik'-gevoel niet uit het oog.
Plaatsingstijd: 24 juni 2022