Tempus Diei Optimum Est ad Exercitationem pro Salute Cordis Mulierum

HD2658649594imago.jpg

Novae investigationes suggerunt mulieribus quadragenariis et supra, responsum esse "ita" videri.

"Primum omnium, velim affirmare activum esse corpore vel aliquod genus exercitationis quovis tempore diei utile esse," notavit auctor studii Gali Albalak, candidata doctoralis in departamento medicinae internae apud Centrum Medicum Universitatis Lugduni Bataviae.

Sane pleraeque praecepta salutis publicae munus temporis omnino neglegunt, dixit Albalak, eligens maxime intendere in "quam saepe, quamdiu et qua intensitate activi esse debeamus" ut plurima commoda salutis cordis adipiscamur.

Investigatio autem Albalak in subtilitates cycli vigiliae et somni viginti quattuor horarum — quem scientifici rhythmum circadianum appellant — versata est. Scire voluit num "utile sanitati additum actioni physicae" exsistere posset, secundum tempus quo homines exercere eligunt.

Ut invenirent, illa et collegae eius ad data antea a Biobanca Britannica collecta se converterunt, quae exempla activitatis physicae et statum sanitatis cordis inter fere 87,000 virorum et feminarum observabant.

Participantes aetates inter quadraginta duos et septuaginta octo annorum variabant, et fere sexaginta centesimae erant mulieres.

Omnes sani erant cum instructi sunt instrumento actionis qui exemplaria exercitationis per hebdomadam observabat.

Vicissim, status cordis per sex annos mediocris observatus est. Eo tempore, circiter 2900 participes morbo cordis laboraverunt, dum circiter 800 ictu apoplectico laboraverunt.

Comparando "casus" cardiacos cum temporibus exercitationis, investigatores determinarunt mulieres quae plerumque "sero mane" — id est inter horam octavam et undecimam circiter — exercebantur, minimum periculum vel infarctus cordis vel apoplexiae subire videri.

Cum mulieribus quae serius diei maxime activae erant comparatae, quae vel mane vel sero maxime activae erant, periculum morbi cordis 22% ad 24% minus habere inventi sunt. Et quae plerumque mane sero exercitationes faciebant, periculum apoplexiae relativum 35% imminutum esse videbant.

Attamen, auctus utilitas exercitationis matutinae inter viros non visa est.

Cur? "Nullam theoriam claram invenimus quae hoc inventum explicare posset," Albalak notavit, addens plura investigationes necessarias fore.

Illa etiam affirmavit conclusiones turmae suae in analysi observationis exercitationum consuetudinum fundatas esse, potius quam in probatione moderata temporis exercitationum. Hoc significat, quamquam decisiones de temporibus exercitationum valetudinem cordis afficere videntur, immaturum esse concludere periculum cordis augere vel deminuere.

 

Albalak etiam affirmavit se et turmam suam valde "conscias esse quaestiones societales quae magnum gregem hominum impediant ne mane active se exerceant."

Attamen, inventa suggerunt "si facultatem habes mane activus esse — exempli gratia die otii, vel iter cotidianum mutando — non nocere conari diem tuum cum aliqua activitate incipere."

Inventa uni perito visa sunt iucunda, miranda, et quodammodo mystificantia.

"Facilis explicatio in mentem non venit," confessus est Lona Sandon, moderatrix programmatis department of nutrition clinical at School of Health Professions of the UT Southwestern Medical Center, Dallasii.

Sed ut melius perspiciatur quid fiat, Sandon proposuit ut in posterum utile sit informationes de habitibus edendi participantium colligere.

"Ex investigatione nutritionis, scimus satietatem maiorem esse cum cibo matutino quam cum cibo vespertino," dixit. Hoc discrimen in modo quo metabolismus mane et vesperi operatur indicare potest.

Hoc significare potest "tempus cibi sumendi ante actionem physicam metabolismum et conservationem nutrimentorum afficere posse, quod periculum cardiovasculare ulterius afficere possit," Sandon addidit.

Fieri etiam potest ut exercitationes matutinae hormona accentus magis quam exercitationes serotinae minuant. Si ita est, hoc etiam, tempore procedente, valetudinem cordis afficere potest.

Quoquo modo, Sandon affirmationem Albalak iteravit, "quamlibet exercitationem meliorem esse quam nullam exercitationem."

"Itaque "exercita te ea hora diei qua scis te posse adhaerere horario consueto," inquit. "Et si potes, pausam matutinam pro activitate corporis sume loco pausae cafei."

Relatio die XIV mensis Novembris in ephemeride "European Journal of Preventive Cardiology" divulgata est.

Plura notitia

Plura de exercitatione et salute cordis apud Johns Hopkins Medicine inveniuntur.

 

 

 

FONTES: Gali Albalak, candidata doctoratus, dipartimentum medicinae internae, subdepartmentum geriatriae et gerontologiae, Centrum Medicum Universitatis Lugduni Bataviae, Nederlandia; Lona Sandon, PhD, RDN, LD, directrice programmatis et professora adiuncta, dipartimentum nutritionis clinicae, schola professionum sanitatis, Centrum Medicum UT Southwestern, Dallas; Acta Europaea Cardiologiae Praecavendae, XIV Novembris, MMXXII.


Tempus publicationis: XXX Novembris MMXXII